Sessiz tanık

Zaman yangın yeri,
Zaman suskun, zaman karanlık.
Ağlamak değil şimdi,
Susmak daha beter
Çığlıklar şair olmuş aydınlığa
Gecenin sağırlığına isyan ediyor artık,
Ve kör bir kemancısı gibi zamanın
Serenat okumakta güneşe
Demlenişi günlerin, sesin doğumunu bekler
Ve işte, kapı aralığından yavaş yavaş
Süzülmeye başlıyor ışık!