Hepimizin de bir parçası olduğumuz doğada, asıl kutsal olan yaşamdır. Doğanın kendisi de yaşamla özdeştir zaten. Adına bazen "hayat" da dediğimiz o kavram derinliği de bundan dolayı. Bu nedenle asıl sonsuz olan, doğanın yaşamı olmalı...

Bu hayatta her birimiz de gelip geçen bir yolcu gibiyiz. 
Her insanın mutlaka bir hikayesi var. Hayaller ve umutlar peşinden koşup, hayallerimize ve umutlarımıza tutunup da sürdürdüğümüz hayatın içindeki bu yürüyüş, bizim bir serüvenimizdir de. Her insanın yaşamdaki serüveni de, akıp giden hayat karşısında sergilediği duruşu anlatıyor...

Hayata tutunmak kadar, hayata dokunabilmek da gerekli. İçimizdeki yaşam sevinci ile tutunur ve ürettiklerimiz ile dokunuruz hayata. Hayatın içinde nasıl bir duruş sergilediğimiz kadar, gelecek için ne ürettiğimiz de önemli. Bu üretkenlik ise, bizim hayata nasıl dokunabildiğimizi anlatır.

 İşte Not Defterim... Ben hayata böyle dokunuyorum.
Açın sayfalarını, hayata başka nasıl dokunulabildiğini okuyun...