kaba
ve çirkin derisine
karanlığın
sürte sürte
sivrilttim kalemimi.
çünkü ben
yalnızca ışık için
yazıyorum şiirimi.
sen sevin ayışığı!
bir tek sen vardın
zindanıma ışık
yüreğime aydınlık
veren
bir tek sen
ayışığı!
ve dışarıda hayat
en soğuk
en karanlık
deminde
yakalamıştı çağı...