çizmek isterdim resmini
kör bir şarkıcıya,
söylemek isterdim ismini
bir dilsiz kemancıya,
öyle dayanılmaz tutku ki
seni bağırabilmek
zifiri karanlıkta,
fısıldayabilmek seni
kulağına
çoban yıldızının.
yokluğun öylesine yoğun,
öyle derin
çalıp götürdü uykularımı gecelerimden.
herşey sırıksıklamdı,
ağlıyordu bulutlar
acılı türküler bırakıp ardında,
terkedip bizi giderken.
kesilmişti nefesim,
sesim korkmuştu gidişinden.
tüm kalabalıklar şahidim,
kocaman bir çığlıktı gözlerim
dörtnala koşmuştular peşinden
ey özgürlük...