Cebimde ümitlerim

Bekledim
Nefes nefese kaç mevsim
Kış geçti, bahar geçti, yaz geçti
Gelmedi.
Sessiz bir çığlık oldu
Boğazımda nefesim.

Ceplerime doldurdum sesimi
Yem yaptım sonra güvercinlere
Uzaklaştım, terk edilmiş gibi
Hüzün sokaklarına
Dudaklarımda bestesiz bir ıslık
Ve boşboş ceplerimde ellerim.

Beklemiştim
Nefes nefese kaç mevsim
Gelmedi!
Sonunda barışa yatırdım
Ümidimi.
Kanatlı bir habercisi oldu
Düşlerimdeki geleceğin...